تحلیل خطاهای نحوی فارسی‌آموزان اردوزبان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار زبان‌شناسی- دانشگاه اصفهان

2 کارشناس ارشد آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان

چکیده

در این مقاله، خطاهای نحوی-نگارشیِ فارسی‌آموزان اردوزبان با استفاده از رویکرد تحلیل خطا و با هدف آموزشی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نمونه‌ی آماری این پژوهش شامل 20 اردوزبان است که به روش تصادفی ساده از بین زبان­آموزان مرکز جامعه‌‌المصطفی‌‌العالمیه(ص) در واحد اصفهان انتخاب شده­اند­؛ همه­ی آزمودنی­ها مرد و اهل پاکستان بودند و میانگین سنی آنها بین 22 تا 26 سال بوده است. داده‌های پژوهش حاضر از برگه‌های نگارشی مرتبط با ‌آزمون‌های‌ میان­ترم و پایان­ترم هفت دوره­ی زبان­آموزی این افراد گردآوری شده است. سپس 22 نوع خطای نحوی به ­دست آمده به‌ صورت کمّی و کیفی با توجه به نوع، منشأ و مقوله­ی نحوی خطا در سه سطح زبان‌آموزی مبتدی، متوسط و پیشرفته مورد تجزیه و تحلیل قرار ‌گرفته است. نتایج پژوهش نشان داد که خطاهای بین‌زبانی با منشأ زبان مادری با %72 دارای بیشترین بسامد بوده است. همچنین با توجه به انواع خطا، خطاهای جایگزینی و حذف به ترتیب با %47.1 و %34.9 بسامد بیشتری نسبت به سایر انواع خطا داشتند. در میان مقوله‌های نحوی نیز خطاهای مربوط به گروه حرف اضافه‌ای با %43.4 دارای بیشترین بسامد بود. نتایج بررسی­های کمّی نشان داد که بسامد خطاها در سطح مقدماتی %41.8، در سطح متوسط %34.8 و در سطح پیشرفته %23.4 است که این موضوع بیانگر کاهش میزان خطاها با پیشرفت سطح زبان‌آموزان و تسلط بیشتر‌ آنها بر زبان مقصد است. همچنین اهمیت نسبی هر نوع خطا نیز در مقاله‌ی حاضر مورد بررسی قرار گرفته و وزن هر خطا در ارزیابی متون نوشتاری زبان­آموزان مشخص شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

----

نویسندگان [English]

  • Rezvan Motavalian Nayini 1
  • Rasoul Malekian 2
1
2
چکیده [English]

The present study aims to investigate the syntactic errors of Urdu-speaking learners of Persian, using error analysis. The sample of study included 20 elementary, intermediate, and advanced Urdu speaking learners who were randomly selected among the learners in Al-Mustafa Persian Centre in Isfahan. They were all male and from Pakistan, aged between 22 and 26. The errors, gathered from mid-term and final papers in seven semesters, were divided into 22 types of syntactic errors; they were, then classified based on their type, origin, and syntactic category and analyzed quantitatively and qualitatively. Results showed that interlingual errors with mother language origin were the most frequent (72%) of  all types of errors. In addition, substitution (47.1%) and deletion errors (34.9%) were the second most frequent errrors. The preposition errors were the most frequent syntactic errors (43.4%). The learners’ achievement was also examined in this study.  Moreover, the quantitative results showed that error frequency was 41.8% for elementary level, 34.8% for intermediate level, and 23.4% for advanced level, suggesting that errors decrease as language proficiency increases. Finally, the relative weight of errors in assessing pieces of writing was measured.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Error analysis
  • Syntactic errors
  • Error origin
  • Urdu language

مراجع

جلایی، م. و گنجی، ن. (1390). الاسباب الکامنه وراء نقص الکفاءه الغویه لطلاب الجامعات الایرانیه فی کتاباتهم بالعربیه. مجله الجمعیه الایرانیه للغه العربیه و آداب‌ها فصیله محکمه، 7(19): 100-75.
حیدریان، م. (1368). راهنمای فارسی به اردو- اردو به فارسی. مشهد: نوید.
خیرآبادی، م. و علوی مقدم، ب. (1391). تحلیل اشکالات نوشتاری دانش‌آموزان ایرانی غیر‌فارسی‌زبان. فصلنامه­ی نوآوری‌های آموزشی، شماره 43، صص: 59-43.
رئیسی، ل. (1388). بررسی خطاهای فراگیران زبان عربی در ترجمه‌ی «که» به عربی. رساله‌ی کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان.
شهریار نقوی، ح. (1337). راهنمای زبان اردو. تهران: دانشگاه تهران.
صابری، م. (بدون تاریخ نشر). فارسی اردو بول چال. (بدون نام ناشر). کتابخانه‌ی مرکزی دانشگاه اصفهان.
طبیب­زاده. ا. (1385). ظرفیت فعل و ساخت­های بنیادین جمله در فارسی امروز؛ پژوهشی براساس نظریه‌ی وابستگی. تهران: نشر مرکز.
قادری‌حسب، ز. (1391). بررسی منشأ خطاهای واجی اردو‌زبانان سه سطح زبان‌آموزی در یادگیری نوشتار فارسی. رساله‌ی کارشناسی ارشد. اصفهان: دانشگاه اصفهان.
قریب، ع. و همکاران. (1389). دستور زبان فارسی (پنج استاد). تهران: ناهید.
کاظمی، ف. (1393).تحلیل خطاهای دستوری فارسی­آموزان لک­زبان. فصلنامه­ی جستارهای زبانی، شماره 18، صص: 235-207.
گلّه‌داری، م. (1387). تحلیل خطاهای نوشتاری زبان‌آموزان غیر‌ایرانی. مجموعه‌ مقالات سمینار آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان (صص: 365-343). کانون زبان ایران.
متولّیان نائینی، ر. (1389). تحلیل کیفی خطاهای املای انگلیسی فراگیران فارسی زبان. رشد آموزش زبان، شماره 97، صص: 22-16.
متولّیان نائینی، ر. و استوار ابرقویی، ع. (1392). خطاهای نحوی عرب‌زبانان در یادگیری زبان فارسی به‌عنوان زبان دوم. پژوهش‌نامه­ی آموزش زبان فارسی به غیرفارسی­زبانان، 2‌(2): 86-57.
میردهقان، م. (1380). آموزش زبان فارسی به اردو‌زبانان و زبان اردو به فارسی‌زبانان. تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی.
میردهقان، م. و بلوک ‌اصلی، م. (1390). تحلیلی بر تداخل زبان فارسی در یادگیری زبان انگلیسی توسط دانش‌آموزان مقطع راهنمایی تحصیلی (شهرستان رشت). رشد آموزش زبان، شماره 98، صص: 10-4.
 
Ausubel, D. P. (1967). Learning Theory and Classroom Practice. Bulletin, No, 1., Toronto: Ontaria Institute for Studies in Education.
Brown, H. D. (2000). Principles of Language Learning and Teaching (4th edition). New York: Longman.
Burt, M. & Kiparsky, C. (1975). Global and local mistakes. In J. Schumann & N. Stenson (Eds.), New Frontiers in Second Language Learning. Newbury house.
Chomsky, N. (1957). Syntactic Structures. The Hague: Mouton.
Corder, S. P. (1982). Introducing Applied Linguistics. Harmondsworth, England, Penguin Books. [first published in 1973].
Corder, S. P. (1987). Error Analysis and Interlanguage. Hong Kong: Oxford University Press. [first published in 1981].
James, C. (1974). Linguistic Measures for Error Gravity. Audio-Visual Language Journal, 12(1): 3-9.
Johansson, S. (1973). The identification and evaluation of errors in foreign languages: A functional approach. In J. Svartvik (Ed.), Errata: Papers in Error Analysis. Lund: CWK gleerup.
Keshavarz, M. H. (2012). Contrastive Analysis and  Error Analysis. Tehran: Rahnama Press. [first published in 1993].
Palmer, D. (1980). Expressing Error Gravity. ELT journal, 34(2): 93-96.
Rifkin, B. & Roberts, F. D. (1995). Error Gravity: A Critical Review of Research Design. Language Learning, 45(3): 511-537.
Sridhar, S. N. (1981). Contrastive analysis, error analysis, and interlanguage: three phases of one goal. In J. Fisiak (Ed.), Contrastive Linguistics and the Language Teacher (pp. 207-241). Oxford: Pergamon press.
Tong, A. K. K. (2000). You’re Never Really Gonna Be Eliminating Them: A Phenomenological Study of ESL Instructors’ Perceptions of Written Errors Among Adult ESL Learners. Ph.D. Thesis. University of Toronto.
Ziahosseiny, S. M. (2011). Contrastive Analysis of Persian and English and Error Analysis: For Students of Linguistics, Translation and English. Tehran: Rahnama Press.
 
پژوهش نامه آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان
دوره 3، شماره 1 - شماره پیاپی 6
فصلنامه- ویژه واکاوی خطاهای زبانی
خرداد 1393
صفحه 31-64

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 29 تیر 1394
  • تاریخ پذیرش: 29 تیر 1394

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار